In dit hoofdstuk geef ik een overzicht van activiteiten, spelletjes, ideëen etc die we in de afgelopen jaren in de speelkamer hebben gedaan.
Steeds opnieuw kijken we naar;  Wat zijn haar interesses en waar liggen Charons grenzen? En hoe kunnen we die grenzen verleggen?

Onze houding is van het grootste belang. Zonder druk te leggen en zonder prestaties te verwachten reiken we haar mogelijkheden aan om zelf de volgende stap te zetten. En zet ze hem niet, dan is het ook goed. Het belangrijkste is dat ze zich veilig voelt, dat ze van ons het vertrouwen krijgt dat ze mag zijn wie ze is.

Als we beginnen met de sonrise methode begrijpt Charon (5 jaar) nog geen taal. Hooguit een stuk of tien begrippen die in het dagelijkse leven regelmatig voorbij komen zoals, naar bed, in bad, jas aan.
Ze spreekt nog geen woord, ook geen papa of mama en ook geen ja of nee.
Als ze iets wil, pakt ze mijn hand en leidt me er naar toe. Gooit vervolgens mijn hand richting een kastje en dan kan ik gaan raden wat ze wil.
Haar manier van communiceren is; hoge gilletjes en een blij gezicht als ik het goede pak,
jammeren als ik het verkeerde pak en huilen als ze niet krijgt wat ze wil.

 

Na enkele jaren, als het contact al veel vanzelfsprekender is en wij zelf veel meer in kunnen brengen tijdens de speelsessies, blijkt dat ze een kind is dat veel variatie eist. Te vaak hetzelfde aanbieden is dodelijk. Daardoor stopt ze juist met spelen en gaat een beetje lummelen. Soms lijkt het zelfs of de opdrachten te moeilijk zijn en doet ze geen enkele poging om te doen wat er verwacht wordt. Maar de waarheid is dat ze het dan al een paar keer gedaan heeft en het niet meer leuk vindt.

Als ze een nieuw spel of een handeling onder controle heeft, dan is het klaar! Dan moet er weer een nieuwe uitdaging komen.

 

Altijd maken we gebruik van haar motivatie. Wij bedenken een doel, kijken dan  waar Charon op dat moment het meest in geïnteresseerd  is en verzinnen dan allerlei activiteiten die met haar interesses en ons doel te maken hebben. 

 

In de volgende hoofdstukken staat beschreven wat we allemaal gedaan hebben om haar ontwikkeling te stimuleren. We begonnen met ' fase 1 Volgen' om contact te stimuleren.

Toen er meer contact was konden we zelf meer initiatief nemen tijdens het spelen (zie fase 2 Groei)

Doelen bedenken en er creatief mee omgaan en herwaarderings co-counselen zijn technieken die we hebben gebruikt. En in de hoofdstukken Spelend Leren staan een groot aantal activiteiten die we in de afgelopen jaren gedaan hebben, die op dat moment aansloten bij Charon en waardoor haar ontwikkeling flinke sprongen heeft gemaakt.